- жер бүргесі
- зат. зоол.Жапырақ жегіштер тұқымдасына жататын қоңыздың бір түрі.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
бұт — зат. жерг. Тіреу, тіреу ағаш; діңгек. Ортада тұрған б ұ т т ы маңдайымен ышқына қатты соғып жібергенде, жер кепенің іргесі солқ етіп, төбесінен топырақ сау сау төгілді (О. Сәрсенбаев, Жақсының көзі, 161 162). Қарлығаш ішке кіріп, бел ағашты тіреп … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
табан — 1 (Монғ.) балғаның ұратын жалпақ жағы 2 (Шымк.: Түлк., Сайр.) фундамент. Ол там іргесінің т а б а н ы н жасады (Шымк., Сайр.) 3 1. (Гур., Тең.) қайықтың астыңғы тақтайы, қайықтың табаны. Ол қайық т аб а н ы н д а ғ ы суды төкті (Гур., Тең.). 2.… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
пұрда — сын. жерг. Сотық. Үй іргесіне дейін бір п ұ р д а жер қалдырмай жыртып тастадық (А.Нысаналин: Қаз. әдеб., 30. 03. 1990, 10) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі